Hechtingsgerichte Gezinstherapie
In deze zesdaagse training nemen we jullie mee in een integratie van drie hechtingsgerichte modellen. Er zijn veel overeenkomsten en de sterke punten uit elk model hebben we samengevoegd tot een hechtingsgerichte, systemische behandelmethodiek.Prijzen
Beroepen
Training:
In deze zesdaagse training nemen we jullie mee in een integratie van drie hechtingsgerichte modellen. Er zijn veel overeenkomsten en de sterke punten uit elk model hebben we samengevoegd tot een hechtingsgerichte, systemische behandelmethodiek.
Het gaat om Dyadic Developmental Psychotherapy (DDP) van Dan Hughes, ook wel Attachment Focused Family Therapy (AFFT) genoemd. Dit model is gericht op het herstel van een veilige hechtingsrelatie van het kind met zijn/haar ouders. Het is oorspronkelijk ontwikkeld voor pleeg- en adoptiekinderen en andere getraumatiseerde kinderen met een hechtingsstoornis, maar ook toepasbaar voor ‘gewone’ gezinnen met andere problemen. Sterk in dit model is de concreet omschreven therapeutische houding.
Het tweede model is Emotionally Focused Family Therapy (EFFT) van Gail Palmer, Jim Furrow en Sue Johnson. Het is zowel bruikbaar voor kinderen in de basisschoolleeftijd als voor pubers. In dit model zijn de therapeutische interventies helder omschreven, maken we gebruik van de EFT tango en is er veel aandacht voor het toewerken naar een enactment.
Het derde model is Attachment Based Family Therapy (ABFT) van Guy Diamond. Deze is speciaal ontwikkeld voor pubers met depressie of andere internaliserende problematiek. Het geldt in de VS als evidence-based en wordt in Europa steeds meer toegepast. Dit model is onafhankelijk van het model van Hughes en Palmer ontstaan, maar het deelt daarmee de onderliggende hechtingstheorie, de gerichtheid op het herstel van een veilige hechtingsrelatie tussen ouders en kind, de experiëntiële en systemische gesprekstechniek en de stapsgewijze en gefaseerde opbouw, die een goed houvast biedt voor therapeuten. Vooral de heldere roadmap, de vijf fasen en de concreet omschreven behandelstappen geven houvast in het toepassen van deze systemische methodiek.
Deze drie modellen vullen elkaar mooi aan.
Ouder-kind gesprekken gaan bij opvoedingsproblemen in het dagelijks leven vooral over gedrag van het kind dat de ouders als storend, problematisch of zorgelijk ervaren en niet zozeer over de gedachten en gevoelens die daarachter bij het kind schuilgaan: boosheid, gekwetstheden, angsten, een negatief beeld van zichzelf en de ander – kortom, hechtingsbehoeften en getriggerde hechtingsangsten. Hechtingsgerichte Gezinstherapie richt zich op herstel van vertrouwen, het creëren van een relatie waarin het kind leert moeilijk hanteerbare gevoelens en gedachten te delen met de ouders en de ouders om daar empathisch en responsief op te reageren. Zo ontwikkelen zij beiden een betere emotieregulatie en wederzijds vertrouwen, ofwel een veiliger en positiever innerlijk werkmodel van zichzelf en de ander. Daarmee is het kind op termijn beter beschermd tegen blokkades en risico’s in zijn/haar ontwikkeling en ontwikkelen zowel ouders als kind meer veerkracht.