Training: ‘In gesprek met oncologiepatiënten’

Door verbeterde behandelingen neemt het aantal mensen dat aan kanker sterft af, maar zullen er de komende jaren meer mensen zijn die nog te kampen hebben met de lichamelijke, emotionele en/of sociale gevolgen van hun ziekte. De gezondheidszorg zal hierop voorbereid moeten zijn (KWF, 2011).

Veel voorkomende psychosociale gevolgen zijn vermoeidheid, onzekerheid, angst, neerslachtigheid, spanning, verminderd vertrouwen, veranderd rollenpatroon (binnen gezin, werk, vriendenkring) etc. samengevat als distress. Deze gevolgen hebben directe invloed op het dagelijks leven. Voor jou als zorgverlener is het goed om oog te hebben voor de kwaliteit van leven; in hoeverre heeft een oncologiepatiënt last van fysieke én psychosociale gevolgen in zijn dagelijks leven en welke ondersteunende bijdrage kan jij hieraan leveren?

Als zorgverlener is het een taak om basale psychosociale zorg te kunnen leveren (IKNL, 2017). Het bespreken van problemen is vaak al voldoende om distress te verminderen en te helpen bij de verwerking/acceptatie maar om het effectief te kunnen bespreken vraagt dit aandacht voor je communicatieve vaardigheden.

Naast kennis en inzicht in psychosociale factoren, wordt op deze studiedag een model voor interactiestijlen als kapstok gebruikt voor verdere ontwikkeling van je vaardigheden en schakelvermogen (tussen behandelen en psychosociale zorg bieden). Praktijkcases vormen input voor de dag en we oefenen praktisch met vaardigheden. Je kunt denken aan technieken als aansluiten bij copingstijlen van patiënten, omgaan met emoties als boosheid of neerslachtigheid, grenzen stellen aan eigen handelen, de dood bespreekbaar maken etc. Er is vooral ruimte om je eigen vragen in te brengen!

Om de transfer te bevorderen wordt een praktijkopdracht meegegeven en is na enkele weken een intervisiebijeenkomst gepland om de praktijkervaringen te bespreken, adviezen te vergaren en een concreet actieplan op te stellen.