Vervolgcursus Schematherapie

Schematherapie is een integratieve therapie waarin methoden en technieken uit de interpersoonlijke, experiëntiele- en psychodynamische therapie geïntegreerd zijn in een theoretisch model gebaseerd op de cognitieve theorie, met als doel persoonlijkheidsproblematiek effectief te kunnen behandelen. Schematherapie is effectief gebleken bij de borderlinepersoonlijkheidsstoornis en veelbelovend bij de behandeling van andere persoonlijkheidsproblematiek. Deze therapie wordt individueel en in groepen toegepast en steeds breder geïmplementeerd. Zo wordt er de laatste jaren ook toenemend met schematherapie gewerkt bij kinderen en jongeren en wordt hier ook steeds meer over gepubliceerd. Uitgangspunt is dat wanneer niet aan de basisbehoeften van kinderen wordt voldaan zij disfunctionele schema’s, coping stijlen en modi kunnen ontwikkelen die een rol spelen bij persoonlijkheidsstoornissen en hardnekkige stemmings- en angststoornissen.

Het doel:

In deze vervolgcursus schematherapie verdiepen de deelnemers hun in de basiscursus opgedane kennis en breiden vaardigheden uit. Door gebruik van de Schematherapeut Competentie Beoordelingsschaal  (STCS) krijgen cursisten zicht op welke vaardigheden ze nog verder aandacht willen geven in super- dan wel intervisie. De cursisten kunnen diverse technieken na de cursus flexibel inzetten in hun eigen praktijk, bij de doelgroep waar ze zelf mee gewend zijn te werken. Dit kan zowel met volwassenen als met jongeren vanaf een jaar of 14. Daarnaast hebben ze meer kennis van de behandeling van specifiek cluster B dan wel cluster C problematiek. De nadruk zal liggen op de fasering van het therapieproces en wat dit voor techniek en houding betekent. Er is veel aandacht voor het gebruik van het modusmodel bij cluster b en c problematiek, de therapeutische relatie (limited reparenting), experiëntiele technieken en het versterken van de gezonde volwassene.

• Therapiefasen en op welke wijze techniek op maat kan worden gemaakt
• Aanvulling theorie schematherapie (schema- en modusmodel, emotionele kernbehoeften), wetenschappelijk onderzoek, toepassingen en laatste ontwikkelingen.
• Verdieping experiëntiele technieken zoals imaginatie, rollenspel, meerstoelentechniek maar ook het werken met groepen en non-verbale therapietechnieken in de verschillende therapiefasen.
• De therapeutische relatie: op welke wijze verandert de attitude in de verschillende therapiefasen.
• Verdieping modusmodel bij cluster C problematiek: keuze van interventies, therapeutische relatie
• Eindfase: specifieke technieken om de Gezonde volwassene nog meer te versterken
• Inleiding theorie en toepassing van technieken in de schemagroepstherapie

Werkwijze / Werkvormen

De bijeenkomsten hebben een interactief karakter. Naast het bespreken van theorie en de literatuur wordt van de deelnemers verwacht dat zij bij hun patiënten vragenlijsten afnemen, een casusconceptualisatie uitwerken/modusmodel maken en door middel van rollenspellen hun vaardigheden verder ontwikkelen. Rollenspelen vinden zowel in subgroepen plaats maar er wordt ook gebruik gemaakt van rollenspellen voor de groep, regierollenspel en rollenspel met inspringers. Bij rollenspellen wordt de STCS gebruikt door de observatoren. De therapeutische relatie wordt besproken en geoefend, gerelateerd aan modi van de patiënt en de fase van de therapie. Er is daarbij steeds aandacht voor eigen schema’s en modi.