1-daagse workshop schematherapie voor ouders

De realiteit van het krijgen van een baby komt vaak niet overeen met het geïdealiseerde beeld. Het krijgen van een kindje kenmerkt een stressvolle periode vol veranderingen. Het is een periode waarin wij extra kwetsbaar zijn in het vermogen om te mentaliseren en waarbij negatieve vroege hechtingsrelaties getriggerd kunnen worden. De komst van een baby doet een groot beroep op het mentaliserend vermogen. Vanuit schematherapie termen is het mentaliserend vermogen het beste te beschrijven als het reflectief functioneren in de ‘gezonde volwassene modus’. Dit vermogen is essentieel in de levensfase waarin de baby het meest afhankelijk is van de ouder. Een ouder die vanuit een gezonde volwassene modus reageert op haar baby geeft de baby het gevoel begrepen te worden en biedt een veilige omgeving om zichzelf te ontwikkelen. 

Maar het interpreteren van de signalen van de baby kan een voortdurende uitdaging zijn voor de ouder. We weten niet altijd waarom een kindje huilt, niet wil eten of slapen. Een temperamentvolle baby of peuter kan snel overprikkeld raken en moeite hebben met het vinden van een regelmatige slaap- of eetpatroon. Dit kan zorgen voor overbelasting en uitputting bij de ouders.Vroege hechtingsrelaties en schema’s kunnen dan getriggerd worden. Het huilen van een baby kan bijvoorbeeld nare herinneringen oproepen. Op die momenten kan de ouder overspoeld raken door eigen emoties en minder sensitief reageren op de behoeften van het kind. Het gedrag of een bepaalde emotie van een kind raakt dan een eigen schema of modi van de ouder. 

Een verstoord ouderlijk reflectief functioneren hangt zowel samen met onveilige gehechtheid of een gebrekkige affectregulatie bij de ouder als met verschillende psychopathologie bij het kind. 

Gelukkig lijken behandelingen gericht op het verbeteren van het ouderlijk reflectief vermogen een positieve invloed te hebben op de kwaliteit van de verbinding tussen ouders en hun baby. In studies waarin is gekeken naar het effect hiervan is een verband gevonden met de vermindering van klachten bij het kind en de moeder.

Schematherapie voor ouders is gericht op het doorbreken van intergenerationele hechtingsproblematiek. Het tracht vroegtijdig te interveniëren door de moeder te helpen en daarmee indirect het kind. Ouders leren hun eigen modi en schema’s te herkennen en hoe deze zijn ontstaan. Zij krijgen inzicht hoe hun eigen negatieve jeugdervaringen en vroegkinderlijke onaangepaste schema’s doorwerken in het dagelijks leven in het contact met hun kindje en met de partner. Zij leren te voelen wat hun eigen behoeften zijn en de behoeften en de binnenwereld van hun kindje beter begrijpen. Zij leren vanuit een gezonde volwassen modus te mentaliseren en sensitief te reageren op hun kindje.