Deze scholing is bedoeld voor alle huisartsen en physician assistants werkzaam in de regio Emmen.

Deze cursus gaat over gepland en spontaan onderwijs tijdens de patiëntenzorg. We starten met de succesfactoren voor het onderwijs in één-op-één situaties, de leerstijlen. Daarna bespreken we diverse momenten waarop patiëntenzorg en onderwijs met elkaar kunnen botsen. En krijgt u mogelijke oplossingen voor deze situaties. Op dag twee oefent u met (echte) studenten verschillende vormen van onderwijs voor kleine groepen, vaak gekoppeld aan patiëntenzorg. De studenten zijn ook betrokken bij het laatste onderdeel: onderwijs met een patiënt. De sessies zijn zoveel mogelijk interactief en gericht op het onderwijsproces, niet op de inhoud. Voor aanvang van de cursus ontvangt u enige opdrachten ter voorbereiding.

Via oplossingsgerichte gespreksvoering

De chronische zorg is in ontwikkeling. Het doel van deze doorontwikkeling is dat de huisartsenpraktijken de toekomstige zorgvraag goed aan blijven kunnen. Er komt een zorgaanbod waarmee huisartspraktijken op een andere manier kunnen gaan werken. Praktijken bepalen zelf hoe ze het aanbod willen inzetten.

Als (toekomstig) huisarts-bestuurder zult u regelmatig vergaderen. Hoe draagt u bij aan een efficiënt en succesvol verloop van de vergadering? Een goede voorzitter biedt structuur, bewaakt het vergaderproces en het doel van de vergadering en zorgt dat de deelnemers binnen deze doelstelling maximaal tot hun recht kunnen komen. Deze training helpt u zich te ontwikkelen tot een gedegen vergadervoorzitter die zowel het proces als de inhoud van de vergadering onder controle heeft.

Palliatieve zorg kent vele dimensies; somatische, psychologische, sociale en existentiële/spirituele. Als huisarts willen we symptomen behandelen, lijden verminderen en kwaliteit van leven vergroten. Hoe kunnen we dit bereiken binnen beperkte tijd en omstandigheden? Hoe besluiten we adequaat rond wel of niet behandelen? Wat is het belang van een proactief zorgplan? Welke plaats heeft hoop en zingeving en welke modellen zijn hierbij behulpzaam? En hoe organiseren we dit alles in de dagelijkse praktijk?