Triage en Psychiatrie - een onvoorspelbare relatie

Tussen alle somatiek op de post door kan je er zomaar ineens mee te maken krijgen: mensen met (acute) psychiatrie klachten. Het is niet de hoofdmoot van je werk. Meestal ook niet de reden waarom je voor dit vak gekozen hebt. Je focus ligt er vaak niet op, maar nu het eenmaal op je bordje ligt moet je er iets mee.

Veel triagisten hebben moeite met de triage van psychiatrische klachten, en dat is niet zo vreemd. Er is geen ABCDE voor; geen duidelijke U-routes zoals bij pijn op de borst. Het gaat bovendien vaak om ongemakkelijke en tijdrovende gesprekken, waarbij het soms moeilijk in te schatten is wat de klachten precies zijn. Bellers spreken warrig, of gedragen zich dwingend en manipulatief. Dit soort gedrag kan bij jezelf weer een reactie weerstand en frustratie oproepen, waardoor het nog moeilijker wordt om voldoende geduld en focus op te brengen voor een scherp toestandsbeeld.

Toch gaat het hier om een kwetsbare groep patiënten, waarvan het ontzettend belangrijk is dat je er als triagist goed mee om kunt gaan.