Omschrijving

Klinische chemie

Laboratoriumonderzoek is vaak een van de eerste stappen om de patient in uw spreekkamer verder te onderzoeken. Het (digitale) labformulier biedt steeds meer mogelijkheden en resultaten zijn snel bekend. Interpretatie van labuitslagen door de huisarts speelt hierbij een sleutelrol. Met de juiste kennis van testen en gerichte aanvraagpatronen kan een diagnose snel gesteld worden. Langzaam falende organen, ontspoorde cellen, een slechte levensstijl; het bloed vertelt ons in veel gevallen wat er mis gaat. De klinisch chemicus legt hierin de verbinding tussen lab en kliniek. Laagdrempelig contact tussen huisarts en laboratoriumspecialist is hierin cruciaal. Samen met Pieter hoop ik jullie dan ook mee te nemen in de wereld van afwijkende labwaarden aan de hand van pakkende en interactieve casuïstiek. 

Sportgeneeskunde

Sportgeneeskunde is een relatief nieuwe loot binnen de medische wereld in Nederland. In 1986 werden de sportartsen geregistreerd binnen het register van de Sociale Geneeskunde. Dit was een historisch moment en een grote stap voorwaarts. In de daaropvolgende jaren kwamen er steeds meer nieuwe sportartsen die hun werkzaamheden verlegden van sociaal geneeskundige inhoud naar meer curatief werk. In 1993 startte zelfs een sportarts zijn werkzaamheden in een intramurale setting, hierna volgden vele anderen. Anno 2015 zijn er bijna 30 ziekenhuizen die sportgeneeskunde binnen de muren hebben. Inmiddels is Sportgeneeskunde per 1 juli 2014 erkend als volwaardig Geneeskundig Specialisme. Daarmee is de sportarts een gelijkwaardige partner geworden van andere medische specialisten waardoor samenwerking en onderlinge doorverwijzing gemakkelijker wordt. Sport en beweging zijn belangrijk voor mensen en de sportgeneeskunde speelt een belangrijke rol bij het verkleinen van de gezondheidsrisico’s van sporten. Sportartsen adviseren op het gebied van preventie en kunnen nadelige gevolgen vroegtijdig onderkennen. Daarmee zijn die gevolgen minder groot en minder ernstig. Vanaf 1 januari 2016 is niemand, dus ook niet ouderen en chronisch zieken die (wil gaan) sporten, nog langer afhankelijk van hun aanvullende verzekering om medische zorg van de sportarts vergoed te krijgen. Vergoeding van het preventief sportmedisch onderzoek blijft wel afhankelijk van de aanvullende verzekering.