Longgeluiden herkennen en interpreteren

De longen zijn goed in beeld te krijgen met röntgenonderzoek, en datzelfde geldt voor de pleuraholte met behulp van echografie. De fysische diagnostiek van de longen blijft desondanks een belangrijke ‘tool’ voor de arts: ter plekke wordt informatie verkregen op een eenvoudige en goedkope manier; in de acute geneeskunde wordt het beleid bij acute dyspneu voor een belangrijk deel bepaald door wat de longauscultatie oplevert. Bovendien zijn er afwijkingen die wel te horen zijn maar niet op een foto te zien zijn.

Deze cursus geeft een overzicht van longgeluiden, in eigenschappen, ontstaan en interpretatie, en is samengesteld met extra aandacht voor artsen die bij de zorg van de oudere mens zijn betrokken, specialisten ouderengeneeskunde, maar zal ook zeer nuttig zijn voor huisartsen die zich (weer) beter willen bekwamen in de interpretatie van longgeluiden. De stof wordt behandeld aan de hand van casuïstiek en met behulp van meerkeuzevragen. Longauscultatie bij kinderen heeft niet altijd dezelfde lading als bij volwassenen en blijft in deze cursus buiten beschouwing.

Het eerste deel van de cursus geeft een overzicht van de geluiden, normaal en abnormaal, die kunnen worden gehoord bij longauscultatie, hoe deze geluiden moeten worden benoemd, hoe zij ontstaan, en hoe zij in de praktijk moeten worden geïnterpreteerd. Het tweede deel van de cursus past deze kennis toe in een aantal eenvoudige en complexe casussen, waarbij er ook aandacht is voor wat u moet doen met de verkregen informatie.