PRPP bij zelfregulerend handelen

Zelfregulering is het vermogen om goede keuzes te maken uit de eigen gedragsmogelijkheden en deze gedragingen zelf of samen met anderen te realiseren, evalueren en verbeteren. Zelfregulerend handelen betekent dat een persoon een activiteit doelgericht kan uitvoeren en daarbij verantwoordelijke keuzes kan maken voor zijn/haar eigen handelen. Denk hierbij aan:

- Planning en timemanagement

- Afspraken maken en nakomen

- Systematisch en georganiseerd te werk gaan

- Passend (sociaal) gedrag vertonen

- Grenzen kunnen aanvoelen en ernaar handelen

- Reflecteren, omgaan met feedback

- Reguleren van prikkels

Als ergotherapeut komen we cliënten (kinderen en volwassenen) tegen die activiteiten prima kunnen uitvoeren waarbij je toch ander (gezonder) gedrag wilt zien, omdat ze anders op lange termijn de taken niet meer kunnen uitvoeren. Ook zijn er cliënten die moeite hebben met activiteiten, maar waarbij de oplossing (deels) zit in ander gedrag. Denk aan een cliënt met een beperkte belasting-belastbaarheid; het stapelen van activiteiten of het te weinig pauzes nemen tijdens een activiteit zal uiteindelijk leiden tot een nog verminderde belastbaarheid. Hij/zij zal misschien prima de kookactiviteit kunnen uitvoeren, maar daarna zo moe zijn, dat er geen energie is om het op te eten. Of de cliënt met post-COVID die werkt in een kledingwinkel, waarbij het uitrekenen van het geld dat teruggeven moet worden aan de klant zoveel cognitieve activiteit vraagt dat het niet correct gebeurt en dat een werkdag niet vol te houden is.

Bij deze cliënten levert een ‘traditionele’ PRPP-Assessment op het niveau van de activiteit informatie op, maar geeft het niet altijd voldoende richting aan een effectieve behandeling. Door het PRPP-Assessment en de PRPP-Interventie te richten op het zelfregulerend vermogen, krijg je concretere handvaten hoe je jouw cliënt kan ondersteunen richting een hoger beheersniveau. Het nieuwe aan deze specifieke toepassing is dat je de taak op een overstijgend niveau formuleert, namelijk zelfregulatie. Bijvoorbeeld niet 'een taart bakken', maar 'gezond gedrag vertonen tijdens het taart bakken'. Je fase 1 richt zich dan niet op de deelstappen van de taart, maar op de deelstappen van het gezonde gedrag.

Dit is zowel bij kinderen als volwassenen toepasbaar. Denk aan kinderen die de goal-plan-do-check methode leren toepassen, moeders met post-COVID die hun kind aankleden en proberen hun prikkels te doseren of volwassenen met hersenletsel die moeten oplossen hoe om te gaan met een complexe verkeerssituatie of een moeilijk gesprek.