Psychedelica in de psychiatrie

Tegenwoordig wordt vaak gezegd dat we ons in de renaissance of psychedelics bevinden. Het gebruik van psychedelica heeft een lange voorgeschiedenis. Toch deden psychedelica pas hun intrede in de psychiatrie nadat Albert Hoffmann LSD in 1938 had gesynthetiseerd en er in 1943 op vrij ingrijpende wijze de psychotrope effecten van ondervond. In de eerste naoorlogse decennia werd veel baanbrekend onderzoek gedaan, en de eerste beloftevolle periode van deze bijzondere stoffen was aangebroken. Er kwam echter veel kritiek op de toegepaste onderzoeksmethoden, en de psychedelica leken aan hun eigen initiële succes ten onder te gaan, doordat onderzoekers er soms wat al te enthousiast mee leken om te springen. Een en ander leidde in de Verenigde Staten tot het verbod op onderzoek met deze stoffen in de Controlled Substances Act van 1970, waarna een lange periode van stilte rondom het onderwerp aanbrak.

Na zo’n vijftien jaar ontstond ondanks bovengenoemd verbod enig initiatief. In 1986 werd de Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies opgericht, een organisatie die zich inzet voor het creëren van bewustzijn en kennis over psychedelica. Vervolgens staken enkele onderzoekers in de jaren negentig hun nek uit, wat uiteindelijk tot een ware herleving van de psychedelica in de psychiatrie leidde. Ondanks de opnieuw zeer veelbelovende resultaten, die blijken uit het feit dat patiënten snel en krachtig geholpen kunnen worden met hun psychische klachten, zijn psychedelica geen panacee. Er blijft immers een groot aantal uitdagingen en risico’s bestaan, en we moeten ervoor oppassen ons niet opnieuw door overmatig enthousiasme tot te snelle conclusies te laten leiden.

In deze nascholing van AccreDidact worden in de eerste drie onderdelen (BLOK A) psychedelische behandelingen beschreven die reeds daadwerkelijk klinisch toegepast worden, terwijl in de drie onderdelen van BLOK B behandelmethoden beschreven worden die zich nog in de experimentele fase bevinden. Er is expliciet voor gekozen om MDMA niet te beschrijven, omdat deze stof naar onze mening niet een daadwerkelijk psychedelicum is. Volgens de Britannica-dictionary is een psychedelicum immers een stof die ‘het denken beïnvloedt en ervoor zorgt dat je dingen ziet die niet echt zijn’.