Het Morel Lavallée Letsel
Er zijn van die diagnosen, die verborgen blijven voor de buitenwereld, omdat zij best zeldzaam zijn en daardoor ook niet vaak herkend worden, terwijl niet behandelen of te weinig behandelen toch implicaties en zelfs grote implicaties kunnen hebben. De Morel-Lavallée laesie is zo’n letsel, dat hieronder geschaard kan worden. Één van beide sprekers heeft zelf een zoektocht moeten maken om bekend te raken met dit letsel en om te kunnen komen tot een goed beleid qua behandeling voor patiënten, die zich tot haar wenden. En het is haar gebleken, dat het letsel misschien wel minder zeldzaam is dan de literatuur ons doet vermoeden. Zij wil haar ervaringen met u delen om uw mogelijkheden om ook voor deze patiënten een waardevol behandelingstraject te kunnen invullen en om inzicht te verkrijgen wat uw rol kan omvatten hierbij. Een traumachirurg is door Anita betrokken geraakt bij dit bijscholingstraject om de medisch-specialistische kijk op dit letsel te belichten. Samen geven zij u een houvast via een veel omvattende presentatie van 2,5 – 3 uur over alle nodige aspecten van de behandeling van een patiënt met dit letsel, zelfs met een voorbeeld voor eventuele correspondentie met de huisartsenwereld of betrokken specialist.Prijzen
Beroepen
Sprekers
Anita Betten
Oedeemtherapeut
Als oedeemtherapeut ben ik al een aantal jaren geleden in aanraking gekomen met mensen die het Morel Lavallée letsel hadden opgelopen. In beginsel kwamen mensen bij mij terecht omdat er sprake was van een bult met vocht. Maar niemand wist eigenlijk wat dit was en omdat ik geen naam had, kon ik het in onderzoeken en online ook niet vinden. Enige tijd later kwam ik er via een radioloog achter dat het ging om Morel Lavallée. Ik merkte dat dit letsel veelal niet herkend en erkend wordt en wordt gezien als hematoom. De gevolgen van het niet herkennen kunnen voor de patiënt groot zijn. In de zoektocht naar een diagnose en behandeling komen patiënten regelmatig bij de (oedeem)fysiotherapeut terecht. Het is van belang voor de genoemde zorgdisciplines de Morel Lavallée laesie te herkennen en te weten welke beeldvorming nodig is bij diagnostiek en welke (para-)medische behandelmogelijkheden er zijn. Doelstelling van deze presentatie is o.a. om de awareness omtrent dit letsel te vergroten onder doelgroep fysiotherapeuten, huidtherapeuten en oedeemtherapeuten.Doelen
Na deze cursus bent u in staat om:
De Morel Lavallée laesie (MLL) is een gesloten traumatische verwonding van het bindweefsel. De Franse arts Victor-Auguste-François Morel-Lavallée beschreef de laesie voor het eerst in 1863. De verwonding wordt gekenmerkt door scheiding van de hypodermis en de onderliggende fascia en treedt gewoonlijk op wanneer er een schuifkracht wordt uitgeoefend naar het zachte weefsel. Deze beschadiging verstoort de perforerende vasculaire en lymfatische structuren van het bindweefsel, wat resulteert in een karakteristieke hemolymfatische vloeistofcollectie tussen de weefsellagen.
Bij de polytrauma patiënt is een vertraagde diagnose mogelijk omdat meer voor de hand liggende verwondingen de aanwezigheid van de Morel Lavallée afleiden. Maar ook bij enkelvoudig trauma blijft juiste en vroegdiagnostiek vaak achterwege. Ongewenste gevolgen zoals infectie, vorming van pseudocysten en cosmetische misvormingen kunnen het gevolg zijn van onjuiste of late diagnostisering en behandeling.
MLL’s komen vaak voor in het peri-trochantere gebied langs de proximale laterale dij. De verhoogde incidentie van laesies in dit gebied zijn het gevolg van de prominentie en het grote oppervlak van het trochanterische gebied, de mobiliteit van de huid in het gebied en het dichte capillaire netwerk in het bindweefsel van het proximale dijbeen en de bilspierregio. Hoewel ze vaak in dit gebied worden aangetroffen, kunnen MLL’s elders op het lichaam worden gevonden.
MischaNagel.nl BV