Eenzaamheid bij ouderen

Ouderdom wordt vaak gezien als een levensfase die gekenmerkt wordt door achteruitgang in fysieke en mentale gezondheid. De meeste zorg is gericht op medische aspecten. Dit doet echter niet volledig recht aan de omstandigheden waarin veel ouderen verkeren. Hun kwaliteit van leven hangt niet alleen af van ziekten en beperkingen, maar ook van de mogelijkheden die ze hebben om met ingrijpende veranderingen in hun leven om te gaan. Zo roept het verlies van betekenisvolle anderen existentiële vragen op.

In dit licht is het niet verwonderlijk dat veel ouderen kampen met gevoelens van eenzaamheid. Deze gevoelens kunnen ontstaan na het overlijden van een partner of andere dierbaren, als gevolg van beperkte mobiliteit en achteruitgang in fysiek en mentaal functioneren. Eenzaamheid heeft grote gevolgen: het leidt tot een verlies van zingeving en ernstige gezondheidsklachten én het vergroot de kans op vroegtijdig overlijden.

Omdat eenzaamheid voor iedereen anders is, bestaat er geen standaardoplossing. De behoefte en de motivatie voor verandering van mensen die eenzaam zijn kunnen sterk verschillen, evenals de mogelijkheden om hun situatie te verbeteren. In deze cursus gaat de docent, prof. dr. Anja Machielse, in op de achtergronden en de verschijningsvormen van eenzaamheid. Ook geeft zij handvatten voor de aanpak ervan.